Χριστουγεννιάτικο οδοιπορικό στη Βιέννη

 Πρώτη ημέρα στην παραμυθένια πόλη – Πλατεία του Αγίου Στεφάνου

Πήραμε λοιπόν το μετρό και πήγαμε στην πλατεία του Αγίου Στεφάνου όπου εκεί δεσπόζει μια από τις λίγες σε γοτθικό στυλ καθολικές εκκλησίες της Ευρώπης. Παραμονή πρωτοχρονιάς λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου μας βρίσκει να πίνουμε ζεστό κρασί με μυρωδικά - το λεγόμενο «gluehwein» - και να ακούμε τις επιβλητικές καμπάνες του Αγίου Στεφάνου να χτυπούν την ώρα της αλλαγής του χρόνου με διάφορα μουσικά δρώμενα που γινόντουσαν στην πλατεία.

Με πληθυσμό να αγγίζει περίπου τους 2.000.000 κατοίκους, οι ανάγκες της πόλης είναι αρκετές. Η πόλη της Βιέννης έχει καταφέρει να αξιοποιεί οτιδήποτε για να έχει τη δική της ενέργεια. Ένα από τα πρωτότυπα πράγματα που έχει κάνει είναι το εργοστάσιο απορριμμάτων.

Αντί λοιπόν να πετάει τα σκουπίδια σε χωματερές, τα καίει και παράγει θέρμανση και ζεστό νερό για τους κατοίκους της. Μάλιστα το εργοστάσιο είναι μέσα στην πόλη και αποτελεί ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικό αριστούργημα! Έχει φιλοτεχνηθεί από τον Αυστριακό αρχιτέκτονα και ζωγράφο Friedensreich Hundertwasser (1928 – 2000) που χαρακτηρίστηκε ο καλλιτέχνης της αφηρημένης τέχνης. Στα έργα του απορρίπτει την ευθεία γραμμή και ο ίδιος συνήθιζε να λέει τις ευθείες γραμμές «εργαλεία του διαβόλου». Μάλιστα στη Βιέννη υπάρχει ένα τετράγωνο με πρωτότυπες πολυκατοικίες φιλοτεχνημένες από τον Φριντενσράιχ Χουντερτβάσερ και αποτελεί ένα από τα ακριβότερα τετράγωνα της πόλης. 

Δεύτερη ημέρα – Το κονσέρτο της Βιέννης και το χειμερινό παλάτι

Την πρώτη ημέρα του χρόνου όλος ο κόσμος συντονίζεται για να ακούσει και να δει το περίφημο πρωτοχρονιάτικο κονσέρτο της φιλαρμονικής ορχήστρας της Βιέννης!

Ένας θεσμός που ξεκίνησε την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1939 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, την πρώτη ημέρα του χρόνου. Στην αρχή το κονσέρτο δεν το έβαζαν πρωτοχρονιά γιατί φοβόντουσαν ότι θα ήταν μικρότερη η προσέλευση του κόσμου. Έτσι λοιπόν το 1941 ο Krauss παίρνει το ρίσκο και διευθύνει το πρώτο πρωτοχρονιάτικο κονσέρτο με τίτλο «Johann Strauss Concert». Έκτοτε το πρωτοχρονιάτικο κονσέρτο της φιλαρμονικής ορχήστρας της Βιέννης αποτελεί το πιο φημισμένο κονσέρτο του πλανήτη και μεταδίδεται κάθε χρόνο σε περισσότερες από 80 χώρες παγκοσμίως - μεταξύ αυτών και η Ελλάδα που το δείχνει live μέσο της Δημόσιας τηλεόρασης.

Ευκαιρία λοιπόν αφού βρισκόμασταν εκεί να μπούμε στον ρυθμό της Κλασσικής μουσικής και να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με το φημισμένο πρωτοχρονιάτικο κονσέρτο της Βιέννης!

Τρίτη ημέρα – Παλάτι Σενμπρούν και πίνακες Γκούσταφ Κλιμτ

Τα ανάκτορα του Σενμπρούν είναι ένα από τα σημαντικότερα της Ευρώπης και αποτελούσαν τα θερινά ανάκτορα των Αψβούργων από τον 18ο αιώνα έως το 1918. Σήμερα αποτελούν πόλο έλξης των τουριστών με 6,7 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως! Μικρότερο σε σχέση με το Hofburg αλλά με πιο επιβλητικούς διακοσμημένους χώρους αξίζει να το επισκεφτείτε και να το εξερευνήσετε! Η τραπεζαρία στρωμένη με τον ίδιο τρόπο όπως τότε.

Ο τεράστιος κήπος γύρω από τα ανάκτορα χωρίζεται σε τέσσερα τεταρτημόρια με κέντρο το ανάκτορο. Απέναντι ακριβώς από το παλάτι υπάρχει η περίφημη δεξαμενή του Ποσειδώνα που τον χρησιμοποιούσαν για να τροφοδοτούν το παλάτι και τους κήπους του με νερό. Λίγο πιο κάτω υψώνεται ο αρχαίος ρωμαϊκός οβελίσκος όπου εκεί έπιναν τον καφέ τους οι ευγενείς. Εκεί υπάρχει και ο πρώτος ζωολογικός κήπος της Ευρώπης, ήταν ιδέα της αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας.

Οι πίνακες του Γκούσταφ Κλιμτ έχουν ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και αποτελούν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του καλλιτεχνικού ρεύματος της Αρ Νουβό (Art Nouveau), που σημαίνει νέα τέχνη. Ο Γκούσταφ Κλιμτ ήταν μπροστά από την εποχή του αν και γεννήθηκε τα χρόνια της Αυστριακής Αυτοκρατορίας… Όπου και να πηγαίναμε υπήρχαν παντού αντίγραφα από πίνακες του Κλιμτ.

Σε μπρελόκ, πάνω σε ποτήρια, χαλιά και σε ότι μπορείτε να φανταστείτε. Ένας πίνακας του Γκούσταφ Κλιμτ, η προσωπογραφία της Αντέλ Μπλοχ – Μπάουερ έμελε να είναι ο ακριβότερος ζωγραφικός πίνακας που έχει πουληθεί σε δημοπρασία! Η προσωπογραφία παρουσιάζει σε χρυσό φόντο την Αντέλ Μπλοχ – Μπάουερ, σύζυγο ενός Εβραίου Βιομηχάνου ζάχαρης και οικοδέσποινα καλλιτεχνικού σαλονιού Βιέννης.

Η «γεύση» της Βιέννης...

Λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος δειπνήσαμε σε σπίτι Αυστριακών! Τι το καλύτερο για να δοκιμάσουμε παραδοσιακή Βιεννέζικη κουζίνα! Αν και η γαρίδες δεν είναι ένα κατ’ εξούσιο παραδοσιακό έδεσμα της Αυστρίας. Αποδείκνυε την ευημερία ενός λαού τότε. Δοκιμάσαμε λοιπόν το πιάτο με τις «μεθυσμένες» γαρίδες και κλείσαμε αυτό το υπέροχο δείπνο με γλυκό από καφέ! Κάτι σαν το τιραμισού ρίχνοντας από πάνω λαχταριστό σιρόπι σοκολάτας!

Η δεύτερη ημέρα μας βρίσκει να δοκιμάζουμε το παραδοσιακό χοιρινό τους (Kuem melbraten) συνοδευόμενο μαζί με Rotkraunt. Είναι κάτι σαν το βραστό λάχανο, αλλά πραγματικά πιστέψτε με θα σας εξιτάρει τον ουρανίσκο σας! Επίσης δεν νοείται να πάτε Βιέννη και να μην δοκιμάσετε το παραδοσιακό σνίτσελ (Wiener schnitzel) με τις βραστές πατάτες επικαλυμμένες με λαχταριστό βούτυρο!

Μετά από το υπέροχο αυτό παραδοσιακό δείπνο περπατήσαμε στα σοκάκια της πόλης και σταματήσαμε για γλυκό σε ένα από τα πιο φημισμένα ζαχαροπλαστεία της Βιέννης, το café Sacher! Το ζαχαροπλαστείο αυτό είναι από τα παλαιότερα της Βιέννης και το όνομα του το έχει πάρει από τον ένα εκ των δύο ζαχαροπλαστών του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ, των Sacher!

Βλέποντας την βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου θα δείτε ότι είναι διακοσμημένη όπως τότε. Η λαχταριστή σοκολάτα του Sacher είναι μέσα σε ξύλινο κουτί, όπως την πουλούσαν τα χρόνια εκείνα. Μάλιστα πάνω υπάρχει και ξενοδοχείο με το ίδιο όνομα, το Sacher Hotel!

Το χιονισμένο παλάτι Belvedere:

Ο κήπος του Λαού, δεξιά το Αυστριακό Κοινοβούλιο και στο βάθος τα μουσεία Φυσικής Ιστορίας και Ιστορίας της τέχνης:

Πηγή: https://newpost.gr/taksidi/509229/odoiporiko-toy-newpost-sthn-aytokratorikh-biennh-ektenes-fwtoreportaz